Լուրեր
Լյարդի ուռուցքների ժամանակ իրականացվող վիրահատությունները
Լյարդի ուռուցքի ի՞նչ տեսակներ կան:
Լյարդի ուռուցքները երկու տեսակ են` խոլանգիոկարցինոմա, որն առաջանում է լեղուղիներից և հեպատոցելուլյար կարցինոմա, որը լյարդի հյուսվածքից առաջացած ուռուցքն է:
Այս հիվանդները ենթարկվում են վիրահատական բուժման: Սակայն ցանկալի է դա անել ավելի վաղ շրջանում` առավել արդյունավետ արդյունքներ ստանալու համար: Ցավոք, ներկայում այս ուռուցքներն ավելի հաճախ են հանդիպում և ցավոք սրտի դիմում են ուշացած դեպքերում :
Ի՞նչ գանգատներով են արտահայտվում:
Լյարդի ուռուցքների ժամանակ գանգատներն են՝ ընդհանուր թուլություն, քաշի կորուստ, սրտխառնոց, փսխումներ, վքնածության զգացողություն, ավելի ուշ շրջաններում միանում է աջ թուլակողում ծանրության զգացում, բութ ցավ, կարող է լինել մեխանիկական դեղնուկ, և հարակից օրգանների ներաճի դեպքում՝ համապատասխան կլինիկական դրսևորումներ:
Ո՞ր տարիքային խմբերում են առավել հաճախ հանդիպում
Այս ուռուցքներն առավել բնորոշ են 40 տարեկանն անց անձանց: Սակայն, ինչպես բոլոր ուռուցքները, սրանք ևս վերջին տարիներին «երիտասարդացել» են:
Ինչպիսի՞ վիրահատական մեթոդներ են կիրառվում:
Խոլանգիոկարցինոմաների` լեղուղիների ուռուցքների ժամանակ վիրահատությունը Սեյպոլ -Կուրիանի մեթոդով է իրականացվում, երբ այդ ուռուցքները ներլյարդային դասավորություն ունեն, այսինքն գտնվում են ներլյարդային լեղուղիներից անմիջապես դուրս եկող հատվածում (Կլացկինի ուռուցք): Ուռուցքը հեռացվում է, և ներլյարդային լեղուղիներից դուրս եկող այդ հատվածը միացվում է բարակ աղուն, լեղուղիների և լյարդի միջով անց են կացվում դրենաժներ, որոնք երկարատև մնում են մինչև ամբողջովին ձևավորվեն բերանակցումները:
Մյուս մեթոդը կիրառվում է հեպատոկարցինոմաների` լյարդի հյուսվածքից առաջացած ուռուցքների ժամանակ. կատարվում է լյարդի մասնահատում: Իհարկե, լինում են դեպքեր, երբ ուռուցքը միաժամանակ ախտահարում է և՛ լյարդը, և՛ լեղուղիները:
Մասնահատումից հետո լյարդի պահպանված հատվածն ամբողջությամբ իր վրա է վերցնում անհրաժեշտ ֆունկցիան, թեև չի բացառվում լյարդային անբավարարության զարգացումը: Ընդհանուր առմամբ, անգամ լյարդի 2/3-ը հեռացնելիս, մնացած 1/3-ը կարող է ծանրաբեռնվածությունը իր վրա վերցնել, լուծել օրգանիզմի դետոքսիկացիոն խնդիրները և նաև մյուս ֆունկցիաներն իրականացնել:
Որո՞նք են լյարդային վիրահատությունների ներվիրահատական և հետվիրահատական բարդությունները:
Ներվիրահատական բարդություններից է արյունահոսությունը և ներլյարդային և՛ արտալյարդային, որը երբեմն շատ դժվար է դադարեցնել: Կարող է լինել նաև դեպի հարակից օրգաններ ուռուցքի ներաճ, այդ ժամանակ վիրահատության ծավալը բավականին մեծանում է: Երբեմն կարող են ի հայտ գալ այլ բարդություններ ևս` վերքի թարախակալում, սպիտակուցային, լյարդ-երիկամային անբավարարություն, կարերի անբավարարություն և այլն:
Այդ բարդություններից խուսափելու համար պետք է հիվանդին ճիշտ նախապատրաստել, հետազոտել, և եթե լաբորատոր ցուցանիշների շեղումներ կան, դրանք բերել նորմայի և հետո միայն վիրահատել, ինչպես նաև մեծ դեր ունի վիրահատող բժշկի պրոֆեսիոնալիզմը:
Հեռակա բարդություններից են `մետաստազները և ուռուցքի ռեցիդիվը:
Վիրահատությունից հետո որքա՞ն ժամանակ են հիվանդները բուժվում ստացիոնար պայմաններում:
Դա կախված է վիրահատության տեսակից: Վերջերս մեզ մոտ իրականացված լյարդի մասնահատումից հետո հիվանդը 7-րդ օրը դուրս գրվեց, իսկ Սեյպոլ-Կուրիանի վիրահատությունից հետո հիվանդը դուրս գրվեց 15-րդ օրը, իհարկե, հետագայում մնալով մեր հսկողության և քիմիոթերապևտի հսկողության տակ:
Ինչպե՞ս կանխարգելել:
Չափազանց կարևոր է պարբերաբար ամբուլատոր հետազոտությունների կատարումը, վաղ բժշկի դիմելը, որի կողմից կնշանակվեն համապատասխան հետազոտություններ բոլոր հիվանդությունների (առավելապես լյարդի ուռուցքների) հայտնաբերման համար:
Գևորգ Սիմոնյան Հովհաննեսի,
վիրաբույժ, «Արմենիա» հանրապետական բժշկական կենտրոնի վիրաբուժական բաժնի բժիշկ-օրդինատր: