Լուրեր
Միզաքարային հիվանդություն. հարցերին պատասխանում է Արամ Զոհրաբյանը
Ի՞նչ է միզաքարային հիվանդությունը:
Միզաքարային հիվանդությունը (ՄՔՀ) միզասեռական համակարգի ամենատարածված հիվանդություններից է` իր հաճախականությամբ զբաղեցնելով 3-րդ հորիզոնականը:
Ովքե՞ն են առավել հակված միզաքարային հիվանդության, ռիսկի գործոնները:
Միզային քարերի առաջացման հաճախականության վրա ազդում են կլիման, սոցիալ-տնտեսական վիճակը, հեղուկների ընդունումը, կենսաձևը, զբաղմունքը, քաշը, տարիքը և սեռը.
Արդյո՞ք միզաքարային հիվանդությունը ժառանգական է:
Ժառանգական գործոնն ունի իր դերը:
Նշանակություն ունի՞, արդյոք, աշխարհագրությունը:
Այո, օրինակ՝ Հայաստանը համարվում է ՄՔՀ էնդեմիկ զոնա:
Ի՞նչ դերակատարում ունի սնունդը երիկամներում քարերի առաջացման գործընթացում:
Սննդակարգից ռիսկի գործոններն են՝ սննդի կալորիականությունը, կալցիումի բարձր քանակ պարունակող սննդամթերքի օգտագործումը, A և B վիտամինների դեֆիցիտը:
Ինչպե՞ս են առաջանում քարերը երիկամներում և ի՞նչ տեսակներ կան:
Վերոնշյալ բոլոր նյութերը նպաստում են երիկամներում բյուրղիկների առաջացմանը, որոնք այնուհետև միաձուլվելով չափերով մեծանում են՝ ձևավորելով միզային քարեր: Երիկամների քարերի դասակարգումն իրականացվում է ըստ տեղակայման (բաժակի, ավազանի) և ըստ կառուցվածքի (օքսալատային, ֆոսֆատային, ուրատային, ցիստինային)
Ի՞նչ կերպ է մեզում միզաթթվի քանակի բարձրացումը նպաստում քարերի առաջացմանը երիկամներում:
Միզաթթվի ցուցանիշի բարձրացումը նպաստում է ուրատային քարերի առաջացմանը:
Քար միզապարկում, միզածորանում, երիկամներում: Ի՞նչ ախտանիշներով է արտահայտվում միզաքարային հիվանդությունը:
Երիկամների քարերը, սովորաբար, որևէ կլինիկական արտահայտություն չունեն՝ մինչ նրանց անկումը միզածորան, որն ուղեկցվում է երիկամային խիթով, կամ չափերով խիստ մեծացումը վերածվում է մարջանաձև քարի, ինչը նույնպես ուղեկցվում է ցավային համախտանիշով: Միզապարկի քարերն արտահայտվում են դիզուրիայով (միզարձակման տարատեսակ խանգարումներով): Բոլոր դեպքերում, կարող է նկատվել հեմատուրիա (արյունամիզություն):
Ի՞նչ կլինի, եթե չբուժեն միզաքարային հիվանդությունը:
Միզաքարային հիվանդության ժամանակ ամենահաճախ հանդիպող բարդությունը միզուղիների սուր բորբոքային գործընթացներն են՝ (պիելոնէֆրիտ, պիոնէֆրոզ, պարանէֆրիտ, ցիստիտ, ուրետրիտ): Ստորին միզուղիների քարերի դեպքում կարող է առաջանալ սուր միզակապություն, միզածորանների քարերի դեպքում առաջանում է հիդրոնեֆրոզ, որը կարող է բերել անուրիայի կամ քրոնիկական երիկամային անբավարարության:
Ի՞նչ է երիկամային խիթը:
Երիկամային խիթը սուր ցավային համախտանիշ է, որն արտահայատվում է գոտկային շրջանի սուր ցավերով՝ պայմանավորված ուրոդինամիկայի (մեզի արտահոսքի) կամ հեմոդինամիկայի խանգարումով:
Ի՞նչ օգնություն ցուցաբերել երիկամայաին խիթի ժամանակ:
Նախևառաջ դիմել համապատասխան հիվանդանոց` ախտորոշումը հաստատելու համար: Արդեն հետազոտություններում հաստատված երիկամային խիթի ժամանակ առաջին բուժօգնությունը դիկլոֆենակի 75մգ միջմկանային ներարկումն է` ըստ ԵՈՒԱ ուղեցույցի:
Ինչու՞ է հղիների մոտ սրվում հիվանդությունը, ինչպե՞ս բուժել:
Հղիների մոտ` ի հաշիվ էսթրոգենների քանակի ավելացման, դիտվում է միզուղիների հարթ մկանների թուլացում՝ միզուղիների լայնացում, որը նպաստում է ստորին միզուղիներից ինֆեկցիայի վերել տարածմանը: Նաև` հղիության ժամանակ, սովորաբար, արգանդը տեղաշարժվում է դեպի աջ՝ առաջացնելով աջակողմյան հիդրոնեֆրոզ:
Ինչպե՞ս ախտորոշել միզաքարային հիվանդությունը: Ախտորոշման ի՞նչ գործիքային մեթոդներ են իրականացվում:
Ախտորոշման համար հիմնականում օգտագործվում են ՈՒՁՀ և ռենտգեն հետազոտություն, որոշ դեպքերում` համակարգչային շերտագրում (ՀՇ):
Միզաքարային հիվանդության լաբորատոր կրիտերիաները:
Լաբորատոր հետազոտություններից պարտադիր կատարվում է մեզի ընդհանուր քննություն, կրեատիննի և միզանյութի որոշում: Բուժման մեթոդները բաժանվում են 2 մեծ խմբի՝ կոնսերվատիվ և վիրահատական:
Ինչպե՞ս բուժել միզաքարային հիվանդությունը: Բուժման ի՞նչ մեթոդներ կան:
Չկա այնպիսի բուժում որը նպատակահարմար լինի բոլորին: Բուժման ռազմավարության ընտրության համար դեր ունեն բազմաթիվ գործոններ՝ քարի տեղակայում, քարի տեսակ, հիվանդի մոտ այլ հիվանդությունների առկայություն և այլն:
Միզաքարային հիվանդության բուժում` առանց վիրահատության. ո՞ր դեղերն են օգնում ազատվել երիկամների քարերից:
Քարերի ոչ բոլոր տեսակներն են ենթարկվում դեղորայքային բուժման: Կան բազմաթիվ դեղեր, որոնք նպաստում են որոշ քարերի լուծմանը կամ տեղաշարժմանը, սակայն` ինչ նշանակել հիվանդին, որոշում է բժիշկը` հաշվի առնելով բոլոր վերոհիշյալ գործոնները:
Վիրահատությունները միզաքարային հիվանդությունների ժամանակ:
Վիրահատական բուժման հիմնական տարբերակներն են հեռահար քարափշրումը (ԴԼԹ), կոնտակտային քարափշրումը (Էնդոսկոպիկ կամ պերկուտան) և բաց վիրահատությունը:
Հետվիրահատական ընթացքը:
Հետվիրահատական ընթացքը կախված է հիվանդի ընդհանուր վիճակից և բուժման ռազմավարության ընտրությունից` հաշվի առնելով արդի մեթոդները: Մինիմալ ինվազիվ միջամտությունների լայն կիրառումը բավականին նվազեցրել է հիվանդների հոսպիտալիզացիայի տևողությունը:
Ի՞նչ է լիթոտրիպսիան:
Լիթոտրիպսիան քարափշրումն է հեռահար կամ կոնտակտային տարբերակներով:
Բուժումը` ժողովրդական միջոցներով:
Ժողովրդական բուժման մեթոդները կորցրել են իրենց արդիականությունը:
Ֆիզիոթերապիան` միզաքարային հիվանդության ժամանակ:
Ֆիզիոթերապիան բուժման նպատակով գրեթե չի օգտագործվում:
Սննդակարգը` միզաքարային հիվանդության ժամանակ:
Կախված քարի կառուցվածքից, հիվանդի համար որոշվում է համապատասխան սննդակարգ:
Միզաքարային հիվանդության բուժումը սանատոր-կուրորտներում:
Սանատոր-կուրորտային բուժումն օգտագործվում է ՄՔՀ ոչ բարդացած դեպքերում, ինչպես նաև ՄՔՀ առաջացման կանխագելման համար:
Քարերի առաջացումը կրկնվելու կանխումը:
ՄՔՀ առաջանալու կամ կրկնվելու կանխման հիմնական մեթոդը հեղուկների մեծ քանակի օգտագործումն է, ինչպես նաև հատուկ սննդակարգը, որը որոշվում է անհատական՝ կախված քարերի բաղադրությունից: