Պացիենտների համար
- Covid 19
- Մաշկային հիվանդություններ
- Մարսողական համակարգ
- Սիրտ-անոթային համակարգ
- Թերապիա
- Ոսկրա-մկանային համակարգ
- Քիթ-կոկորդ-ականջաբանություն
- Նյարդային համակարգ
- Ուրոլոգիա
- Գինեկոլոգիա
- Առաջին օգնություն
- Էնդոկրինոլոգիա
- Վիրաբուժություն
- Առողջ ապրելակերպ
- Ախտորոշում
Վահանագեղձի հանգուցային ախտաբանություն
Վահանագեղձում հանգույցների առկայության մասին խոսում են հետևյալ ախտանշանները.
- պարանոցի շրջանում` տհաճության զգացում և ցավ,
- կոկորդում` գնդի զգացողություն,
- հևոց,
- կլման ակտի խանգարում և ձայնի խռպոտություն (2-3 սմ-ից մեծ հանգույցների դեպքում),
- օրգանիզմում յոդ պարունակող հորմոնների ավելցուկ (սուբֆեբրիլ ջերմություն, հուզական անհավասարակշռություն, հաճախասրտություն, էկզոֆթալմ, բարձր զարկերակային ճնշում, սեռական ֆունկցիայի խանգարում),
- մազաթափություն, մազերի չորություն:
Հիվանդության ախտանշանների դեպքում անհրաժեշտ է դիմել էնդոկրինոլոգի: Մասնագետը՝ խնդիրներ հայտնաբերելու դեպքում, կնշանակի անհրաժեշտ հետազոտություններ՝ թիրեոտրոպ հորմոնի, ազատ թիրոքսինի, ազատ տրիյոդթիրոնինի մակարդակների որոշում:
Կարևոր հետազոտություն է ուլտրաձայնային հետազոտությունը (ՈՒՁՀ), որի օգնությամբ հնարավոր է պարզել վահանագեղձի կառուցվածքային փոփոխությունները, պնդացած օջախների, կիստաների, ուռուցքների, գեղձի ադենոմաների առկայությունը:
Կանխարգելման նպաստակով ՈՒՁՀ նշանակվում է 30 տարեկանից բարձր այն մարդկանց, որոնք ապրում են յոդի դեֆիցիտային տեղանքում, օգտագործում են հորմոնալ պատրաստուկներ, ունեն ժառանգական նախատրամադրվածություն:
Հիպոթիրեոզը կարող է բացասաբար ազդել հղիության ընթացքի և պտղի զարգացման վրա, այդ պատճառով այդ հետազոտությունն անհրաժեշտ է նաև հղիներին:
Վահանագեղձի հանգուցային փոփոխությունն ի հայտ է գալիս հետևյալ դեպքերում.
- հաճախակի սթրեսներ և գերսառեցում,
- անբարենպաստ էկոլոգիական պայմաններ և մասնագիտական վնասակար ազդեցություններ (աշխատանք` բենզինի, լաքի, ներկերի, ծանր մետաղների աղերի, ռադիացիայի ներկայության պայմաններում),
- օրգանիզմում կամ վահանագեղձում քրոնիկ բորբոքային հիվանդություն (տուբերկուլոզ, թիրեոդիտ),
- այլ էնդոկրին գեղձերի բարորակ նորագոյացություններ (հիպոֆիզի, մակերիկամների ադենոմա),
- աուտոիմուն հիվանդություններ,
- սխալ սնունդ, սննդակարգերի չարաշահում, որտեղ առկա են վիտամինների և սպիտակուցների սահմանափակում` հատկապես դեռահաս աղջիկների և կանանց մոտ:
Հիվանդությունը վաղ շրջանում վտանգ չի ներկայացնում և հեշտ ենթարկվում է բուժման` հորմոնալ դեղերի, վիտամինների և սննդային հավելումների օգնությամբ:
Հիվանդության հետագա ընթացքից խուսափելու համար անհրաժեշտ են հետևյալ կանխարգելիչ միջոցառումները.
- ճիշտ սնվել,
- ապահովել բավարար ֆիզիկական ծանրաբեռնվածություն,
- սննդի մեջ ներառել յոդ պարունակող մթերքների բավարար քանակ (ծովամթերք, բանջարեղեն, միրգ, հատիկեղեն, մասուրի հյութ, մեղր, չզտված բուսայուղ),
- խուսափել բարձր ռադիացիայով և օդում քիմիական նյութերի մեծ քանակով տարածքներից,
- խուսափել սթրեսներից:
Բուժման արդյունավետությունը կախված է վաղ ախտորոշումից, այդ պատճառով անհրաժեշտ է ժամանակին իրականացնել կոմպլեքս հետազոտություններ: